13-Źródło II (Rozlewiska), J. Kaczmarski - teksty i akordy
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Źródło II (Rozlewiska)
słowa i muzyka: Jacek Kaczmarski 1989
Jak daleko od źródeł swoich rzeka odpływa
e
Wyrzeźbiwszy własne granice;
e
Niesie szlam wypłukany z ciemnych głębin i wzywa
C
Do radości słonecznym odbiciem...
C D G
Ale płyną nią szczątki, co na światło nieczułe,
a e
Bo obrosłe ciemnością i mułem.
C G0 H7
Obojętny brzeg – płaski, lecz nad wszystko wyniosły
e
Rzeki nurt nieuchronnie wyzyska!
e
Karmi trawy i bagna co z nicości wyrosły,
C
Więc na nicość niezmiennie nieczułe:
C D G
Tak tworzą się z rzek
e a
– Rozlewiska...
C G0 H7
Duszny upał się szerzy, w przerażonym powietrzu
e
Krążą chmury żarłocznych owadów;
e
Nie odnaleźć tu brzegów, ni obszarów nie zmierzyć
C
Ani wdychać oparów rozkładu!
C D G
Ani wody źródlanej nie odnaleźć czystości,
a e
Ani głębi, ni głębokości!
C G0 H7
Gdzie jest cel tych taplawisk, co choć dążą do morza
e
Roztapiają się wciąż w grzęzawiska?
e
Nurt się pławi w kałużach, bagno – bagnem odciska,
C
Nie możliwe – ni powódź, ni pożar...
C D G
Tak tworzą się z rzek
e a
- Rozlewiska...
C G0 H7
Żeby rzekę odszukać – trzeba w niej się zanurzyć
e
Dać okleić się tym, co nią płynie;
e
W dno muliste się wpatrzyć, gdzie się prąd pod nim struży,
C
Bo – co na dnie – nigdy nie zginie!
C D G
Ale rzeka, to tylko źródła płynne jest ciało,
a e
A gdzie dusza? Gdzie źródło zostało?
C G0 H7
W źródle siła i trwanie, ukojenie pragnienia,
e
Dźwięk daleki, a przecież jedyny!
e
Więc za dźwiękiem, pod prąd rzeki mętnej, zgubionej
C
Trzeba czołgać się, pełznąć i płynąć,
C D G
Bo tylko się – ż r ó d ł o – nie zmienia.
e a C G0 H7
Bije wodą przeczystą
a
Z głębi ziemi zrodzoną
e
I żyje wciąż wbrew
e a
Rozlewiskom...
C G0 H7
... [ Pobierz całość w formacie PDF ]