14 LEKI STOSOWANE W ASTMIE OSKRZELOWEJ, Dokumenty Oryginalne
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
11.04.2008
LEKI STOSOWANE W ASTMIE OSKRZELOWEJ
Astma oskrzelowa- szerokie pojęcie obejmujące stany patologiczne, w których dochodzi do nagłego zwężenia oskrzeli. Zwężenie światła jest spowodowane przez: skurcz mięśni gładkich ścian, nadmierną ilość wydzieliny i obrzęk błony śluzowej.
W przebiegu wszystkich przewlekłych postaci astmy zawsze występuje w oskrzelach stan zapalny. Skurcz oskrzeli może być spowodowany przez: alergeny, czynniki fizyczne, zakażenia, czynniki psychiczne, leki (NSAID, beta-adrenolityki, inne).
W leczeniu astmy oskrzelowej stosuje się:
1. leki rozkurczające mięśniówkę oskrzeli: beta-adrenomimetyki, spazmolityki bezpośrednie, cholinolityki
2. leki działające zapobiegawczo: kromony, glikokortykosteroidy, przeciwleukotrienowe
3. leki wspomagające
Ad. 1.
a) beta-adrenomimetyki (Salbutamol; fenoterol)
Salbutamol → wybiórczy beta-adrenomimetyk. Słabiej pobudza czynność serca niż izoprenalina lub orcyprenalina, które pobudzają receptor b1 znajdujący się w sercu. Stosowane są najczęściej wziewnie.
Fenoterol → słabiej działa na serce i dłużej po podaniu wziewnym (8 h). Można rzadziej stosować.
Te leki można stosować dożylnie. U dzieci i ludzi w podeszłym wieku beta-adrenomimetyki można podawać w sposób pośredni, początkowo rozpylając lek do specjalnego pojemniczka. Zaletą jest możliwość pobierania leku w postaci aerozolu przy kolejnych spokojnych wdechach.
W ciężkich napadach beta-adrenomimetyki podawane są przez nebulizatory przepływowe.
W leczeniu astmy można również stosować je w postaci proszku podawanego do oskrzeli za pomocą specjalnych urządzeń. Chory za pomocą własnego wdechu rozpyla dawkę leku. Droga dożylna jest wykorzystywana w stanie zagrożenia życia.
B-adrenomimetyki podaje się systematycznie, ale tylko w wtedy, gdy występują duszności. Zapobiega się rozwojowi tolerancji na lek.
Salmeterol → nowa generacja o przedłużonym działaniu, przy zaawansowanej astmie → 2 x na dobę
b) Spazmolityki bezpośrednie (teofilina, Aminofilina)
Teofilina → metyloksantyna
Aminofilina → pochodna teofiliny → we krwi rozpada się na teofilinę
W niewydolności serca i wątroby należy zmniejszyć dawkę teofiliny.
U chorych powyżej 65 roku życia należy zmniejszyć dawkę o 25 %.
Działania niepożądane: bóle wieńcowe, zaburzenia rytmu serca, spadek RR, pobudzenie psychoruchowe, bezsenność, drgawki, nasila choroby żołądka (doustne). Należy unikać łączenia iv. Z lekami o charakterze kwasowym.
c) cholinolityki
- mało wartościowe w leczeniu astmy
- powodują zagęszczenie wydzieliny (Atropina)
- Atrovent (bromek ipratropium) → jedyny stosowany w astmie cholinolityk. Wyłącznie w inhalacjach; nie zwiększa również lepkości wydzieliny w drogach oddechowych.
Ad.2.
a) Kromony- hamują napad mastocytów i uwalnianie histaminy. Działają tylko zapobiegawczo. Podawane do drzewa oskrzelowego w postaci proszku lub płynu do inhalacji. Jest to nieprzyjemne. Mało działań ubocznych szczególnie przy kromoglikanie sodowym.
b) Glikokortykosteroidy:
- zapobiegają, a także są stosowane w napadzie
- nasilają działanie beta-adrenonimetyków, znoszą też tachyfilakcję na nie
- mają dużo działań ubocznych
- Budesonid → wziewnie; powikłania miejscowe → grzybicze i bakteryjne zapalenia j. ustnej
- Hydrokortyzon iv. 200-500 mg; powtarzać 200 mg co 4-6 godzin
- prednizon → tylko, gdy zagraża rozwój serca płucnego
c) leki przeciwleukotrienowe → nowa grupa
Ad.3.
a) leki wykrztuśne → bromheksyna, ambroksol (iv., doustnie, wziewnie) + nawodnienie 2 l/ dobę pić
b) leki p/histaminowe
c) chemioterapeutyki→ leczenie zakażeń
d) tlenoterapia
Postępowanie w przypadku zagrażającym życiu napadzie astmy
NZK w przebiegu astmy jest związane z:
- ciężkim skurczem oskrzeli i zamknięciem ich światła wydzieliną śluzową, co prowadzi do asfiksji
- zaburzeniami rytmu spowodowanymi niedotlenieniem, wynikiem działania leków (Aminofiliny, beta-mimetyków) lub zaburzeniami elektrolitowymi
- wzrost ciśnienia w pęcherzykach płucnych i spadek RR tętniczego
- odmą prężną (często obustronną)
Leczenie:
- zastosuj takie FiO2 w mieszaninie oddechowej, która zapewni saturację ³ 92 %
- podanie % mg Salbutamolu w nebulizacji, co 20 minut powtarzać
- podanie hydrocortisonu 200 mg iv.
- podanie leków antycholinergicznych (ipratropium 0,5 mg co 4-6 h) w nebulizacji
- siarczan magnezu 2 g (powolny wlew dożylny)
- rozważ podanie salbutamolu iv. (250 μg w powolnym wlewie lub 0,5-1 mg/ h we wlewie)
- podawanie Aminofiliny tylko w ciężkich i zagrażających życiu napadach astmy. Dawka nasycająca 5 mg/kg w 20-30 minutach. Dawka podtrzymująca 500-700 μg/ kg/ h.
- płynoterapia
- przy braku efektu → intubacja (Ketamina+ Scolina) i wentylacja mechaniczna
[ Pobierz całość w formacie PDF ]