13. SPRAWOZDANIE-2, fiz

[ Pobierz całość w formacie PDF ]

Badanie centralnych zderzeń sprężystych i niesprężystych

Sprawozdanie z ćwiczenia nr 13

 

Badanie centralnych zderzeń sprężystych i niesprężystych

 

 

              I. Zagadnienia teoretyczne:

 

                            1) Zasada zachowania energii w mechanice.

 

              W układzie izolowanym w którym zamiana energii pochodzi jedynie od sil

zachowawczych, energia kinetyczna i energia potencjalna mogą się zmieniać, lecz ich

suma czyli energia mechaniczna E mech nie może ulegać zmianie.

 

 

Emech = Ep + Ek

 

 

                            2) Zasada zachowania pędu w mechanice.

 

              W układzie izolowanym suma wektorowa pędów wszystkich ciał jest stała, co wyraża wzór:

 

i=1npi=constΔi=1npi=0

 

 

              Zasada zachowania pędu wynika z uogólnionej postaci II zasady dynamiki Newtona.

              Zasadę zachowania pędu wyraża wzór:

 

 

mv=m1v1+m2v2+m3v3+…+mnvn=const

 

                                         

                                          gdzie:  m – masa całego układu,

                                                        v – prędkość całego układu,

                                                        m1 , m2 , m3 , …, mn – masy poszczególnych ciał,

                                                        v1 , v2 , v3 , …, vn – prędkości poszczególnych ciał.

 

 

 

 

                            3) Zderzenie sprężyste.

 

              Przy zderzeniu sprężystym energia kinetyczna każdego ze zderzających się ciał może się zmienić, lecz nie może ulec zmianie całkowita energia kinetyczna tych ciał.

 

 

              Przykład:

 

 

             W stanie spoczynku                        Przed zderzeniem                                Po zderzeniu



             

             

              Energia i pęd układu przed zderzeniem wynosi:

 

 

Ep=E1p+E2p=m'1gl(1-cosα)pp=∣p1p+p2p∣=m'12gl(1-cosα)

 

                                                        gdzie:               E1p – energia początkowa 1 kuli,

                                                                      E2p – energia początkowa 2 kuli,

                                                                      m1 – masa kuli 1,

                                                                      m'1 – masa kuli + masa wieszaczka,

                                                                      g – przyspieszenie ziemskie,

                                                                      l – długość linki, na której zawieszone są kule,

                                                                      α – kąt odchylenia kuli 1.

 

 

 

 

Energia i pęd układu po zderzeniu wynosi:

 

 

Ek=E1k+E2k=m'1gl(1-cosα1)+m'2gl(1-cosα2)pk=∣p1k+p2k∣=m'12gl(1-cosα1)-m'22gl(1-cosα2)

 

                                         

                                          gdzie: E1k – energia końcowa kuli 1,

                                                        E2k – energia końcowa kuli 2,

                                                        m'1 – masa kuli 1 + masa wieszaczka,

                                                        m'2 – masa kuli 2 + masa wieszaczka,

                                                        g – przyspieszenie ziemskie,

                                                        l – długość linki, na której zawieszone są kule,

                                                        α1 – kąt odchylenia kuli 1,

                                                        α2 – kąt odchylenia kuli 2.

                                                       

 

                            4) Zderzenia niesprężyste.

              Zderzeniami niesprężystymi nazywamy zderzenia, w których energia kinetyczna całego układu nie jest zachowana.

 

 

              Przykład:

 

      W stanie spoczynku                              Przed zderzeniem                                           Po zderzeniu



 

 

 

Energia i pęd układu przed zderzeniem wynosi:

 

 

Ep=E1p+E2p=m'1gl(1-cosα)pp=∣p1p+p2p∣=m'12gl(1-cosα)

 

                                                        gdzie:               E1p – energia początkowa 1 kuli,

                                                                      E2p – energia początkowa 2 kuli,

                                                                      m1 – masa kuli 1,

                                                                      m'1 – masa kuli + masa wieszaczka,

                                                                      g – przyspieszenie ziemskie,

                                                                      l – długość linki, na której zawieszone są kule,

                                                                      α – kąt odchylenia kuli 1.

 

Energia i pęd układu po zderzeniu wynosi:

 

 

Ek=E1k+E2k=(m'1+m'2)gl(1-cosα')pk=(m'1+m'2)2gl(1-cosα')

 

                                         

                                          gdzie: E1k – energia końcowa kuli 1,

                                                        E2k – energia końcowa kuli 2,

                                                        m'1 – masa kuli 1 + masa wieszaczka,

                                                        m'2 – masa kuli 2 + masa wieszaczka,

                                                        g – przyspieszenie ziemskie,

                                                        l – długość linki, na której zawieszone są kule,

                                                        α' – kąt odchylenia kul.

                                          ...

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • legator.pev.pl